Zajedničko groblje srpskih i nemačkih vojnika je nastalo 1915. godine, nakon završetka borbi za Smederevo. Sukobljene jedinice bile su XI nemačka armija i III srpska armija. XI nemačkom armijom komandovao je general Galwitz. U bici su učestvovale VI i XXV divizija, koje su pripadale III korpusu. III srpskom armijom komandovao je general Sturm. U bici su učestvovale Drinska divizija i VIII artiljerijski puk.
Borbe su počele 6. oktobra dejstvom nemačke artiljerije sa leve obale Dunava. Nemačke snage su uspele da 8/9 oktobra uspostave mostobran preko koga su forsirale Dunav i prešle obe divizije.
Posle teških borbi nemačke jedinice su 11. oktobra 1915. godine zauzele Smederevo i zarobile nekoliko stotina srpskih vojnika, među kojima je bio veliki broj ranjenika.
Svi zarobljeni srpski vojnici su prebačeni u Kovin. Ranjnici su smešteni, zajedno sa ranjenim nemačkim vojnicima, u improvizovanu bolnicu, nekadašnji kasino. Do kraja 1915. godine preminuli su svi teži ranjenici i sahranjeni zajedno sa preminulim ili poginulim nemačkim ratnicima na kovinskom groblju.
Prema raspoloživim podacima na ovoj parceli je sahranjeno 195 nemačkih i 305 srpskih ratnika. Ovaj broj je sigurno veći jer se na 7 nadgrobnih ploča nije moglo utvrditi koliko ratnika je tu sahranjeno i kojoj vojsci su pripadali.
Na ovog parceli površine od 50 ari nalazi se 60 nagrobnih ploča, na kojima su ispisana imena nemačkih ratnika, a na mestima gde su sahranjeni srpski ratnici samo je naznačen njihov broj. Ovo se može objasniti činjenicom da nemačke ratne vlasti nisu imale saznanja o imenima preminulih ratnika, pa su zato samo naznačile broj sahranjenih.